Zanger/guitarist Tommy McCoy is een door de wol geverfde bluesrocker, die het bij ons in Europa nooit ver heeft geschopt. Dat had alles te maken met een gebrekkige distributie vanuit de States, en e-commerce was in de beginjaren van negentig ook nog niet wat het vandaag is. Want aan hem zal het niet liggen. McCoy is een ‘musicians musician’ zoals dat heet. Iemand wiens werk vooral wordt gewaardeerd door zijn musische soortgenoten. Als je zijn palmares beschouwt, wordt alles duidelijk.

Wanneer Steve Ray Vaughan destijds in Florida wezen moest voor een tournée of een gig, sprong hij steeds bij McCoy binnen om te zien wat hij nu weer aan ’t uitvreten was. Lekker jammen was steeds de apotheose. Hoe kan een muzikant immers beter communiceren ? Uiteindelijk leidde dit tot een CD met SRV’s Double Trouble, spijtig genoeg na het dodelijke ongeval van Stevie. Zie ook onze CD-review van Tommy McCoy’s “Triple Trouble” een paar maanden geleden in deze rubriek.

Zei ik gebrekkige distributie hierboven in de tekst ? Met ons nieuwe Belgische label ‘Blues Boulevard’ een subdivisie van ‘Music Avenue’, is dit nu wel voltooid verleden tijd geworden. “Lay My Demons Down” is de derde heruitgave van Tommy McCoy die zij op ons loslaten, na “Helm, Hudson & McCoy – Angels Serenade” en het hierboven reeds genoemde “Triple Trouble”. Dat zijn er drie van de vijf die Tommy tot nog toe op zijn kerfstok heeft. En in zo korte tijd. De verloren tijd wordt ingehaald. Temeer daar het gebodene, bluesrock dus, tijd noch grenzen kent. Wat tien jaar geleden goed was, is dat vandaag nog steeds, en zal het binnen tien jaar ook nog zijn.

Op deze CD wordt Tommy van antwoord gediend door niemand minder dan Hammond B3 tovenaar Lucky Peterson, die her en der, maar enkel waar het moet, mooie accenten legt. Het lijkt ook of Tommy door de jaren gelouterd is, want op deze plaat overheerst de blues op de rock. En dan bedoel ik niet alleen het idioom ofte het bluesstramien waarop de songs al dan niet geconstrueerd zijn, maar de gehele feeling, of liever emotie nijgt steeds meer naar pure blues. McCoy blijft natuurlijk een perfectionist, en daarom zal hij zelden, of zeg maar nooit, een onvolledig akkoord spelen of een stuk gitaarfrasering inslikken. Dat maakt zijn blues zo toegankelijk anderzijds.

“Blues Thing” een original McCoy is een jumper, “Bitter Soul to Heal” een original McCoy is een slow-blues Britse stijl (Chicken Shack), “They Killed That Man” een original McCoy is een hoogst ongewoon nummer voor de man; hij speelt akoestische gitaar, een ‘haunting’ trancenummer zonder akkoordenwissel, met enkel Ed Lanier op de upright bass met strijkstok als begeleiding. Het prachtige “Lay My Demons Down”, een original McCoy, met een hoofdrol voor de B3 van Peterson. Tommy’s gitaarsolo in dit nummer is ronduit schitterend. Topklasse. En weer zo Brits..early Peter Green.

Zo kan ik nog een eindje doorgaan. Elf nummers van de vijftien zijn getekend Tommy McCoy, en er zijn pareltjes bij, zoals je in de vorige paragraaf al hebt kunnen nalezen. Voor het covermateriaal is hij te leen gegaan bij Jimmy Rogers “Ludella”, bij Robert Lee McCoy a.k.a. Robert Nighthawk voor diens “Bricks In My Pillow”, bij Tampa Red voor “Crying Won’t Help You” en bij Hop Wilson voor “Black Cat Bone”.

Nog een stip voor het geladen, southern swampy “Stay in F.L.A.”. Zijn vocale crooner spreidstandjes laat Tommy horen in “When Your Heart Can Feel The Blues”, een prewar, roaring twenties nightclub thing. Akoestische gitaar, upright bass en piano, meer moet dat niet zijn. Mooie barrelhouse blues in “The Other Side” met de dobro van “Laptop” Randy.

“Lay My Demons Down” is een mooie plaat geworden van een meer dan degelijke pro. En de band is gewoon succulent. Ik zou de CD toch maar eens gaan halen als ik jou was.

The basic band for most of the tracks :

1. Tommy McCoy : guitars, vocals
2. Lucky Peterson : Hammond B3 organ
3. William Harris Jr. : bass
4. “Popcorn” Chuck Louden : drums

Guest musicians :

1. Ed Lanier : upright bass on tracks 03,08,10,13,14
2. Mike Bell : electric slide guitar on tracks 07,09
3. “Laptop” Randy : lap steel guitar, lap dobro guitar on tracks 08,13,14
4. Patrick Geoffrey : piano

 

witteMVS